Geschiedenis Ontstaan van De Bosruiters Op een vergadering van de J.B.T.B (Jongeren Boeren en Tuinders Bond) is het allemaal begonnen. Er werd een voorstel gedaan om ook in Keijenborg een ruitervereniging op te richten. Na enig onderhandelen werd besloten op 28 februari 1948 te gaan paardrijden. Het enthousiasme was erg groot en van het begin af aan werd de vereniging drukbezocht. Men kwam met Belg of volbloed en met of zonder zadel. Toen werd officieel besloten te komen tot oprichting van een ruitervereniging. Op 5 maart werd de eerste vergadering belegd en het bestuur gekozen: G. Kleve als voorzitter, waarnemend voorzitter P. Smeenk, secretaris/penningmeester A. Hilderink, bestuursleden H. Beulink en R. Zents. Als instructeur werd dhr. W. Te Grotenhuis uit Westendorp gekozen. De naam ‘De Bosruiters’ werd gekozen omdat het oefenterrein in een bosrijke omgeving lag. De contributie werd vastgesteld op fl 1,- per maand. In het eerste jaar na de oprichting werd al een crosscountry georganiseerd. Joop Loskamp sleepte meteen de eerste prijs in de wacht.Na enige jaren werd er ook deelgenomen aan diverse grote wedstrijden, zoals Bondskampioenschappen. Hier werden hoge ogen gegooid, en de Bosruiters werden afgevaardigd naar de Nationale Kampioenschappen in Eindhoven. Hier behaalde Joop Loskamp een derde prijs in de Zware Dressuur. Theo Diesvelt werd ook derde maar dan in de het springen. Door de jaren heen werd er door de leden aan diverse cursussen deelgenomen zoals kadercursussen, instructeurs cursussen en het bronzen insigne (nu te vergelijken met het ruiterbewijs). In verband met ziekte moest dhr. Te Grotenhuis, die vanaf het begin instructeur was, afscheid nemen van De Bosruiters. Hierna had de vereniging een behoorlijk probleem. Er was geen instructeur. Na een hoop telefoontjes is uiteindelijk Roelof Lutke Willink uit Borculo aangenomen als instructeur. Door de enorme inzet van Roelof werden de resultaten steeds beter. Roelof formeerde ook een achttal. De Bosruiters zijn met dit achttal meerdere jaren kringkampioen geworden. Tot 1973 was het heel normaal dat men met z`n allen in de vrachtwagen naar concours ging. Het centrale oplaatpunt was bij de fam. Harmsen aan de Varsselsestraatweg. De meeste deelnemers moesten eerst soms wel 3 of 4 km te paard langs de weg komen. Hierna veranderde dat snel. Men ging meer individueel wedstrijden rijden en er werden eigen trailers aangeschaft. In 1974 moest er door stofoverlast naar een ander oefenterrein uitgekeken worden. Er werd op diverse terreinen gereden maar er kon geen definitief terrein gevonden worden. In 1976 kon men een stuk weiland huren. Helaas werkte de gemeente niet mee en werd er geen toestemming gegeven om hier een gebouwtje op te plaatsen. 1979: een nieuw mijlpaal in het bestaan van De Bosruiters. Een nieuw terrein is gevonden. Ditmaal bij de Fam. Kempers aan de Steenderenseweg te Hengelo Gld. Met man en macht werd aan de omheining gewerkt en na een paar jaar werd ook de verlichting aangelegd. Bij het oefenterrein werd een gezellige kantine ingericht, die nu nog steeds door Carla en Jacques wordt beheerd. Ook in dit jaar kreeg de vereniging volledige rechtspersoonlijkheid d.m.v. statuten en een huishoudelijk regelement. Ook werd er ingeschreven bij de Kamer van Koophandel in Zutphen. Per 1 januari 1993 is de vereniging overgegaan naar een andere bond. Bijna 45 jaar waren De Bosruiters aangesloten bij de N.K.B. (de Nederlandse Katholieke Bond), maar nu werd besloten over te stappen naar de K.N.F (de Koninklijke Nederlandse Federatie van Landelijke Rijverenigingen). Inmiddels zijn de bonden gefuseerd tot de K.N.H.S. te Ermelo. 2018: De Bosruiters bestaan 70 jaar!